# 30 I co ja teraz pocznę Jadwiniu

Oczami Elizabeth

Ledwo co paczając na oczy jeszcze w mojej piżamce zeszłam na dół do kuchni. Wyjęłam sobie mleko z lodówki i siadając na blacie zaczęłam pić. Po chwili macania blatu znalazłam jakąś kartkę. Spojrzałam co jest na niej napisane i wkurzona rzuciłam mlekiem o ścianę. To samo stało się z krzesłem, kubkami, talerzami jednym słowem tajfun. Po chwili do kuchni wleciała Alex, Lou i Zayn.

- Co ty robisz - zapytał Zayn.

- Pierdolca ćwiczę aby dogonić ciebie - wrzasnęłam i z płaczem osunęłam się na ziemię nie zwracając uwagi na szkiełka.

- Eli uspokój się - powiedziała łamliwym głosem Lexi.

- Ja ją normalnie dźgnę nie na temperowaną kredką jak ją spotkam - wszyscy spojrzeli na mnie o co mi chodzi - i nie patrzcie się tak na mnie bo Muminki i Smerfy z lasu wybiegną i co wtedy będzie totalna rozpierducha.

Lexi z Lou poszli na górę, a ja zostałam z tym Gremlinem w tej jakże zaczarowanej kuchni. Podniosłam mój tłuszcz z ziemi i zaczęłam sprzątać. A ten dekiel patrzył na mnie zamiast mi pomóc a hak mu w odbyt.

- Wypad mi stąd bo z gałęzi dostaniesz - wrzasnęłam do niego rzucając szczotką. Ta baba szybko zwiała na górę. Gdy posprzątałam jakże piękny bałagan. Spojrzałam na moje ręce. Pełno w nich było odłamków szkła i małych ranek z których sączyła się krew. Wzięłam pensetę, wodę utlenioną i bandaże i z całym asortymentem poszłam do pokoju Liama. Grzecznie zapukałam, ale nikt nie odpowiedział. Weszłam a tam co pustka. Daddy zmył się z domu. Pacan. Zamknęłam drzwi i zapukałam do pokoju blondaska po chwili usłyszałam magiczne słowo "Proszę". Bez wahania wlazłam do jego pokoju.

- Niall pomożesz mi - zapytałam grzeczniutko.

- Zależy w czym.

- Na pewno nie w gwałcie masowym - zaśmialiśmy się - a tak na serio powyciągasz mi szkiełka i opatrzysz - pokazałam na moje dłonie.

- Boziu dziewczyno co ci się stało - zapytał przerażony.

- No tak jakby Smerfy mnie z lasu wygoniły bo stwierdziły, że tylko Buka mnie przyjmie w swoje szeregi.

- Siadaj - rozkazał. Posłusznie siadłam na łóżku, a Nall przysunął do siebie śmietnik. Po czym jak fachowiec powyciągał mi odłamki z rąk i przemył wodą. Piekło jak cholera ale co tam. Później zadowolony zabandażował mi łapki.

- Teraz wyglądasz jak niedorobiony bokser wiesz o tym - zaśmiał się Niall.

- Wiesz co pomyliłam się co do ciebie, jesteś spoko.

- No ja to wiem - zaśmialiśmy się razem.

Po chwili na dole huknęły drzwi. Spojrzeliśmy po sobie z Niallem i przepychając się w drzwiach i później na schodach pobiegliśmy na dół. Tam ujrzeliśmy komiczny widok. Liam trzymał na ramieniu szarpiącą się Isabelle, a Harry z mega zacieszem trzymał jej walizkę. Ja spojrzałam na nią z miną zabójcy.

- I teraz kotek to ty oberwiesz - powiedziałam złym głosem.

- I co ja teraz pocznę Jadwiniu - pisnęła dziewczyna.

- Będziesz słuchać starszych. - powiedziałam

- Ale mi starsza jesteś o jakiś miesiąc chyba tylko, czekaj ty jesteś z 1 kwietnia - zapytała z miną myśliciela

- Nie z 69 Grudnia - powiedziałam z sarkazmem, a wszyscy dziwnie na mnie spojrzeli - A idźcie się leczyć - machnęłam ręką i poszłam na górę - Ale zjebka i tak cie nie ominie - wrzasnęłam jeszcze na schodach.