Rozdział 4 Nasi kochani sąsiedzi ...

*Oczami Isabelle*

Stałam tam i patrzyłam na piątkę debili. Kręconego pamiętam z lotniska ale resztę to nie wiem skąd kojarzę. Dobra mniejsza o to. Moja kochana przyjaciółka dostała w twarz czymś odrażającym. <nie nie piszę o penisie zboczeńcy> Poduszka <ha! zdziwieni?> wyglądała okropnie. No ale cóż ja jako największy zboczeniec zaczęłam się z niej chichrać aż w końcu zobaczyłam, że Liz idzie do domu. O nie chyba coś się szykuję.

- Wiecie co lepiej uciekajcie. - powiedziałam do nich i puściłam oczko po czym zadowolona podeszłam do mojej siostrzyczki. - A ty mała nie śliń się bo zaraz tutaj nas potopisz. - powiedziałam i rozczochrałam jej włosy.

- Ha i kto to mówi. Krasnal się odezwał. - odpowiedziała.

- Nie moja wina, że odziedziczyłam po tacie wzrost.

No tak nasz ojciec był z krwi i kości Irlandczykiem niestety zmarł zaraz po urodzeniu Alex. Mama od tamtej pory chodziła załamana i w dniu 10 urodzin mojej siostrzyczki rzuciła się z mostu. W tedy pod swoje skrzydła wzięła nas mama Liz. 

- Ha! Widzisz było nie wybrzydzać i brać co dają. - powiedziała i śmiejąc się poszła do Elizabeth. 

- Jesteś pół Irlandką i pół Brytyjką? - spytał farbowany blondyn.

- No można tak powiedzieć. - odpowiedziałam. 

Chłopak uśmiechnął się i zaczął coś tam gadać do chłopaka, który był ubrany w koszulę w kratkę, a na głowie zamiast włosów miał szczecinę. Uśmiechnęłam się do nich i poleciałam do domku gdzie Liz już szła z rozrobionym płynem do wybielania ubrań.

- Nie zrobisz tego. - powiedziałam.

Zawsze coś wymyślała i w ostatniej chwili poddawała się.

- Zrobię. - odpowiedziała i poszła prosto przed siebie.

Wybiegłam z domu i zobaczyłam rozhisteryzowanych chłopców po których ściekała cała ciecz. Zaczęłam się tak śmiać, że niestety padłam na ziemię i zaczęłam się po niej turlać za co zostałam oblana wodą.

- Tak, żebyś ochłonęła. - powiedziała słodko Liz.

Zła na nią wstałam i mokra zaczęłam za nią biec.

- Ej miss mokrego podkoszulka ! - wrzasną jeden z nich przez co został zgromiony moim zabójczym wzrokiem co u niego wywołało napad śmiechostanu.